Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Διαβάστε μία ανθρώπινη ιστορία και πώς το Υπουργείο Παιδείας αρνείται στους εκπαιδευτικούς απλά και αυτονόητα πράγματα, απογοητεύοντας τους πολίτες

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,


ονομάζομαι Ανδρίσκος Ιωάννης, είμαι εκπαιδευτικός ΠΕ11, με οργανική θέση στο 2ο ΓΕΛ Κέρκυρας και ζητώ απόσπαση στο ΠΥΣΔΕ Σερρών -ειδικότερα σε κάποιο σχολείο των Σερρών- πράγμα που γινόταν τα τρία προηγούμενα έτη.
Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και αφού εξάντλησα όλους τους νόμιμους τρόπους προώθησης του προβλήματος-δικαιώματός μου [δύο αιτήσεις θεραπείας και μία ένσταση, όλες εμπρόθεσμες], αποφάσισα να στείλω αυτή την επιστολή, ως ύστατη προσπάθεια να βρω το δίκιο μου.
Ύστερα από 25 συναπτά έτη υπηρεσίας στην εκπαίδευση,...
υπηρετώντας στην Κρήτη και στην Κέρκυρα, καταγόμενος από τις Σέρρες, προσπαθώ να διεκδικήσω το αυτονόητο. Δυστυχώς όμως το αυτονόητο στη χώρα μας είναι και το πιο δύσκολο. Η πολιτεία ζητά από το λαό της να κάνει θυσίες και να τη βοηθήσει να ξεπεράσει την περίοδο της βαθειάς ύφεσης που περνά, όμως δυστυχώς η ίδια δεν εφαρμόζει τα λεγόμενα αξιοκρατικά κριτήρια στη διεκπεραίωση υποθέσεων των πολιτών της.
Παρακάτω θέτω ορισμένα ερωτήματα, καθώς ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω πώς έφτασα να μη δικαιούμαι ακόμη και στην Γ' φάση απόσπαση έναντι άλλων συναδέλφων.


Γιατί κυρία Υπουργέ, με υπηρεσία 25 ετών-όπως προανέφερα- δε δικαιούμαι απόσπαση σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους με πολύ λιγότερα χρόνια υπηρεσίας; [Για μένα και μόνο αυτός ο λόγος μου δίνει προτεραιότητα].


Γιατί δε δικαιούμαι απόσπαση έχοντας ανήμπορη μητέρα να φροντίσω-πρόσφατα εισήχθη ξανά στο νοσοκομείο [12-9-2010] με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα;


-Γιατί δε δικαιούμαι απόσπαση, έχοντας ο ίδιος πρόβλημα υγείας;
-Γιατί δε δικαιούμαι απόσπαση, έχοντας παιδί που φοιτά στη Γ' Λυκείου και προετοιμάζεται για τις πανελλήνιες εξετάσεις;
-Γιατί δε δικαιούμαι απόσπαση, έχοντας τη σύζυγό μου [εκπαιδευτικό ΠΕ02] σε αναμονή της κλήσης της ως αναπληρώτρια, με το ενδεχόμενο να τοποθετηθεί σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας και να χρειαστεί έτσι να αλλάξει τόπο διαμονής;


Αν οι παραπάνω λόγοι δεν είναι ικανοί να μου εξασφαλίσουν απόσπαση, τότε δυστυχώς δεν μπορώ να σας πείσω ότι δεν είμαι ελέφαντας ούτε όμως και η πολιτεία μπορεί να με πείσει ότι θα πρέπει να κάνω ακόμα περισσότερες θυσίες, για να πάει ο τόπος μπροστά.


Με εκτίμηση και θλίψη και απογοήτευση.
Ένας εκπαιδευτικός σε απόγνωση.
Ιωάννης Ν.Ανδρίσκος.


ΠΗΓΗ:http://www.alfavita.gr/