Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Τοποθέτηση του βουλευτή Κέρκυρας του ΚΚΕ Μπάμπη Χαραλάμπους στη βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχέδιου ¨ Διορθωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις¨

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει τώρα ο Ειδικός Αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Χαράλαμπος Χαραλάμπους.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόσφατα ο Υπουργός απ’ αυτό εδώ το Βήμα, απαντώντας σε επίκαιρη επερώτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, είπε μια αλήθεια. Είπε ότι τις κυβερνητικές θέσεις για την υγεία τις χωρίζει ένα............
τεράστιο τείχος από τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για την υγεία. Και ήταν πράγματι ειλικρινής. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι είπε ο Υπουργός πως τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος για την υγεία τις χωρίζει ένα τεράστιο τείχος από τις κυβερνητικές θέσεις για την υγεία. Και ήταν αλήθεια. Κι επειδή τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος για την υγεία τις έχουμε πει τόσες φορές και στη Βουλή αλλά κυρίως έξω, στον κόσμο, κι είναι πασίγνωστες, είναι φανερό ότι οι κυβερνητικές θέσεις είναι διαμετρικά αντίθετες.
Εμείς λέμε ότι η υγεία είναι κοινωνικό δικαίωμα. Δεν είναι εμπόρευμα, για να πουλιέται και να αγοράζεται. Για πρώτη φορά ουσιαστικά ο κύριος Υπουργός με τη δήλωσή του δέχεται ότι η υγεία είναι εμπόρευμα. Εξάλλου πώς μπορούσε να πράξει και διαφορετικά, όταν ξέρει ότι κι ο τελευταίος Έλληνας πληρώνει από την τσέπη του την περίφημη δημόσια και δωρεάν υγεία; Πληρώνει πέντε ευρώ για κάθε γιατρό που θέλει να επισκεφθεί στο δημόσιο νοσοκομείο, πληρώνει τριάντα έως ενενήντα ευρώ για την απογευματινή επίσκεψη, πληρώνει για πάνω από χίλια φάρμακα που μπήκαν στην αρνητική λίστα φαρμάκων, πληρώνει για πολλαπλές, ζωτικής σημασίας εργαστηριακές εξετάσεις που εν μία νυκτί τέθηκαν εκτός λίστας.
Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση βήμα προς βήμα με τα διάφορα πολυνομοσχέδια που φέρνει ουσιαστικά ιδιωτικοποιεί πλήρως τη δημόσια υγεία και τα απομεινάρια που μένουν στο Δημόσιο ουσιαστικά κάνει προσπάθεια να τα εμπορευματοποιήσει πλήρως. Καταλαβαίνετε βέβαια ότι εκείνον που βοηθά αυτό είναι το μεγάλο κεφάλαιο, που αυξάνει την κερδοφορία του.
Παρά το ότι χαμήλωσε σχετικά, φραστικά, τους τόνους, ουδέποτε η Κυβέρνηση άλλαξε τους σκοπούς της που, όπως σας είπα, ήταν η παραπέρα ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας και η πλήρης εμπορευματοποίησή του. Αυτούς τους σκοπούς βέβαια υπηρετούν κατά καιρούς όλοι οι νόμοι που φέρνει η Κυβέρνηση.
Το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε σήμερα στην Ολομέλεια ουσιαστικά, όπως είπαμε, είναι ένα πολυνομοσχέδιο, και αφορά τις προμήθειες στις δημόσιες μονάδες υγείας, την ίδρυση του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας, φάρμακα και φαρμακεία, τις ιδιωτικές κλινικές, την πρόνοια και την κοινωνική αλληλεγγύη και πάρα πολλά άλλα θέματα.
Η ουσία των μέτρων που προωθούνται με το πολυνομοσχέδιο, είναι ότι προσαρμόζουν την οργάνωση των Υπηρεσιών Υγείας, ώστε να ενισχύεται ο εμπορευματικός χαρακτήρας. Προωθείται με πρακτικό τρόπο η βασική προγραμματική θέση της Κυβέρνησης για Δημόσιες Μονάδες Υγείας ως αυτοτροφοδοτούμενες οικονομικές Μονάδες, δηλαδή με ενίσχυση των επιχειρηματικών τους χαρακτηριστικών. Κλειδί γι’ αυτό το ζήτημα είναι ο τρόπος χρηματοδότησης των Υπηρεσιών Υγείας. Στην πράξη ελαχιστοποιεί την κρατική συμμετοχή στις δαπάνες και επεκτείνει τις πληρωμές των λαϊκών στρωμάτων για Υπηρεσίες Υγείας. Αποτελεί βήμα υλοποίησης της πολιτικής της Κυβέρνησης για ένα βασικό πακέτο -ουσιαστικά φτωχοκομείο όπως λέμε εμείς- Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και ενίσχυση του επιχειρηματικού χαρακτήρα των Δημόσιων Υπηρεσιών Υγείας.
Αντικειμενικά αυτή η πολιτική, ουσιαστικά προβλέπει να υπάρξει και προσαρμογή των τιμών των παρεχόμενων υπηρεσιών στις σημερινές συνθήκες της αγοράς, προκειμένου να υπάρξει και αύξηση των εσόδων. Όλες οι διατάξεις του εν λόγω πολυνομοσχεδίου εντάσσονται και ενισχύουν το σύνολο του αντιλαϊκού χαρακτήρα, των ανατροπών στην υγεία, τόσο όσον αφορά τους ασθενείς, όσο και τους εργαζόμενους υγειονομικούς.
Με το πολυνομοσχέδιο αυτό συγκεκριμενοποιούνται μέτρα που έχουν σχεδιαστεί πολύ πριν την κρίση και έχουν εφαρμοστεί σε άλλες καπιταλιστικές χώρες χρόνια πριν. Εξάλλου ο κ. Κουτρουμάνης δημόσια δέχθηκε, ότι είναι μέτρα τα οποία έχουν εφαρμοστεί σε άλλες χώρες εδώ και τριάντα χρόνια, πριν βέβαια από την κρίση. Η καπιταλιστική οικονομική κρίση αξιοποιείται για την επίσπευσή τους. Ο κ. Λοβέρδος σχεδόν επί καθημερινής βάσης χρησιμοποιεί τον μπαμπούλα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της τρόικας λέγοντας την αγαπημένη του φράση: «Θα κριθούμε από τους δανειστές μας».
Το γεγονός αυτό αναδεικνύει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, αυτό που το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας λέει, ότι δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα αναγκάζεται σήμερα να παίρνει μέτρα που συνδέονται με την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του. Μέτρα που αποκαλύπτουν τον αντιδραστικό του χαρακτήρα, αφού πλέον δεν έχει την προηγούμενη δυνατότητα των παροχών που είχε κατά το παρελθόν. Και που τότε βέβαια ήταν πίσω οπωσδήποτε από τις ανάγκες, αλλά υπήρχαν σε ένα επίπεδο και με μαζικό χαρακτήρα.
Ειδικότερα στο πολυνομοσχέδιο συστήνεται ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας. Είναι ένα νέο νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου στο οποίο θα ενταχθούν οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών ταμείων: ΙΚΑ, ΕΤΑΜ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ, καθώς και Υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Υγείας μαζί με το προσωπικό, την υλικοτεχνική υποδομή και την περιουσία που διαθέτουν αυτά. Ο ΕΟΠΥΥ αποτελεί το φορέα μέσω του οποίου θα παρέχονται για όλους τους ασφαλισμένους ελάχιστες Υπηρεσίες Υγείας με ενιαίο τρόπο. Ταυτόχρονα, θα αυξηθεί το μέρος των υπηρεσιών, που οι ασφαλισμένοι θα αναγκάζονται να αγοράσουν είτε πληρώνοντας επαγγελματική, ιδιωτική ασφάλιση, είτε με ζεστό χρήμα. Ο ΕΟΠΥΥ θα μπορεί να συνάψει συμβάσεις με τους πάροχους υγείας ή τα θεραπευτήρια, ιδιωτικές κλινικές, διαγνωστικά κέντρα, κέντρα αποκατάστασης, φαρμακοποιούς και γιατρούς. Δηλαδή είναι ένα καλό εργαλείο, που θα διευκολύνει την παραπέρα χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα και του εμπορευματοποιημένου δημόσιου.
Η κρατική υποχρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, τα κίνητρα στους επιχειρηματίες με τη μείωση ή την απαλλαγή των εισφορών, η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία θα τους επιφέρει δραστική μείωση της χρηματοδότησης του συστήματος με επίπτωση στις παρεχόμενες υπηρεσίες, στην αύξηση των εισφορών ή και των περαιτέρω συμμετοχών στις πληρωμές από τους ασφαλισμένους σε εξετάσεις, νοσήλια, φάρμακα κ.λπ..
Προβλέπεται, επίσης, η ένταξη των νοσοκομείων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στο δημόσιο σύστημα. Τα εντασσόμενα νοσοκομεία θα αποτελούν παραρτήματα των δημόσιων νοσοκομείων υποδοχής. Η ένταξη των νοσοκομείων του ΙΚΑ στο δημόσιο σύστημα δεν σημαίνει βελτίωση ή αύξηση των παροχών των ασφαλισμένων, γιατί τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν όλο και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, για να διασφαλίσουν έσοδα από τα κέρδη και από την πώληση των υπηρεσιών τους.
Η Κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι από αυτές τις αναδιαρθρώσεις θα περισταλούν οι σπατάλες, θα γίνει ορθολογική ανάπτυξη των δημόσιων μονάδων υγείας, δεν θα θιγούν οι παροχές προς τους ασφαλισμένους και θα διασφαλιστούν τα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Κριτήριο της Κυβέρνησης, όμως, αποτελεί η δραστική μείωση της κρατικής δαπάνης για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτή θεωρείται ως σπατάλη γιατί έχει σαν προτεραιότητα να εξοικονομήσει μεγαλύτερα ποσά από τον κρατικό προϋπολογισμό, για να ενισχύσει την παροχή στο κεφάλαιο με παντός είδους κίνητρο.
Σε αυτές τις συνθήκες ανάπτυξης της επιχειρηματικής δράσης η διατήρηση των παροχών για τους ασφαλισμένους θα εξαρτάται από την ικανότητά τους για επιπλέον πληρωμή τους. Τελικά ο διαχωρισμός του κλάδου υγείας των ασφαλιστικών ταμείων που προωθεί η Κυβέρνηση δεν σημαίνει παροχή σύγχρονων δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών υγείας, αλλά αντίθετα περικοπή τους στο επίπεδο των προνοιακών παροχών και αύξηση των πληρωμών των ασφαλισμένων ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα.
Επειδή, κύριε Υπουργέ, λέτε ότι κανείς από αυτούς που εισηγούνται δεν προτείνει την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου, εμείς απέναντι σε αυτή την πολιτική αντιπαραθέτουμε τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας που, όπως είπα, είναι ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας, με πλήρεις εξωνοσοκομειακές και νοσοκομειακές σύγχρονες υπηρεσίες σε όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Επίσης, το νομοσχέδιο αναφέρεται στο σύστημα προμηθειών υγείας. Σύμφωνα με την Κυβέρνηση, επιδιώκεται η αντιμετώπιση της υπερτιμολόγησης και σπατάλης υλικών και φαρμάκων στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, η διασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού και της διαφάνειας στις προμήθειες υλικών, η διασφάλιση της άμεσης εξόφλησης των προμηθευτών, ενώ ως κύρια καινοτομία παρουσιάζεται η πρόβλεψη για εκχώρηση της αρμοδιότητας διενέργειας διαγωνισμών προμήθειας προϊόντων και υπηρεσιών για τα δημόσια νοσοκομεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Επίσης, διευρύνει τις υπηρεσίες που τα δημόσια νοσοκομεία μπορούν να αγοράζουν και να προμηθεύονται από ιδιωτικές εταιρίες, όπως η φύλαξη, εστίαση, σίτιση, καθαριότητα, ιματισμός και άλλα.
Βεβαίως, το κράτος ενδιαφέρεται στα πλαίσια της περιστολής των κρατικών δαπανών να παίρνει μέτρα εξοικονόμησης πόρων που όμως αυτοί οι πόροι δεν προορίζονται για παροχές προς τους εργαζόμενους, αλλά για κίνητρα προς τους επιχειρηματίες. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, δεν υπάρχει έδαφος, όπως έχει αποδειχθεί, ούτε για δίκαιο ούτε για τίμιο ούτε προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος σύστημα προμηθειών.
Όσο οξύνεται ο ανταγωνισμός τόσο θα πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα απάτης, διαφθοράς και υπερτιμολογήσεων. Η υγεία διαμορφώνεται σαν ένα ακριβό εμπόρευμα, επειδή ακριβώς τα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας έχουν πλήρη εξάρτηση από τους επιχειρηματίες προμηθευτές φαρμάκων, υλικών και υπηρεσιών, ενώ η δυνατότητα να εξοφλούνται οι προμηθευτές από τις τράπεζες σημαίνει κίνδυνο υποθήκευσης δημόσιων μονάδων στο τραπεζικό κεφάλαιο.
Ένα δημόσιο σύστημα υγείας για να λειτουργεί χωρίς σπατάλες προς όφελος των λαϊκών αναγκών, απαιτεί ταυτόχρονα να υπάρχει ένα σύστημα προμηθειών στα πλαίσια ενός κεντρικού σχεδιασμού, το οποίο θα στηρίζεται σε κρατικό φορέα έρευνας και παραγωγής φαρμάκων, προϊόντων βιοϊατρικής τεχνολογίας, υγειονομικού και αναλώσιμου υλικού.
Στο νομοσχέδιο αναφέρονται και ρυθμίσεις για τα φαρμακεία και τα φάρμακα. Τα βασικά στοιχεία που προωθούνται με το νομοσχέδιο, είναι ένα σύνολο μέτρων που υπηρετούν την απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, προκειμένου να διευκολυνθεί η συγκέντρωση του λιανικού εμπορίου σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους και η μείωση της δημόσιας δαπάνης για το φάρμακο, δηλαδή της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης.
Οι ρυθμίσεις για τις ιδιωτικές κλινικές είναι μέτρα, τα οποία ικανοποιούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας και στην προοπτική επέκτασή τους με τις νέες ρυθμίσεις. Οι ρυθμίσεις αυτές αποτελούν απόδειξη ότι η Κυβέρνηση ταυτόχρονα με την ανάπτυξη ενός εμπορευματοποιημένου δημόσιου συστήματος υγείας στηρίζει και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Επιχειρηματική δράση, όμως, στην υγεία και στις λαϊκές ανάγκες είναι σε αντίθεση και δεν συμβιβάζονται.
Αναφέρεται, επίσης, σε ζητήματα πρόνοιας και για το υγειονομικό. Είναι σαφής ο προσανατολισμός της Κυβέρνησης να καλύψει με προσωπικό ένα μικρό μέρος των τεράστιων αναγκών των μονάδων υγείας και πρόνοιας, αφ’ ενός με την αξιοποίηση επικουρικού προσωπικού και αφ’ ετέρου με τη μετακίνηση εργαζομένων ανάμεσα στις μονάδες της ίδιας υγειονομικής περιφέρειας.
Διαμορφώνεται, δηλαδή, με τον πιο έντονο τρόπο ένα φθηνό και ευέλικτο στρώμα εργαζομένων στις μονάδες υγείας-πρόνοιας το οποίο αντιστοιχεί στις νέες συνθήκες λειτουργίας των δημόσιων μονάδων με επιχειρηματικά κριτήρια.
Επίσης, λαμβάνονται μια σειρά από μέτρα, προκειμένου να αξιοποιηθούν ανάλογα οι μη κυβερνητικές οργανώσεις σε δραστηριότητες των χώρων της υγείας και ιδιαίτερα της πρόνοιας, υποκαθιστώντας τις σοβαρές ελλείψεις των δημόσιων μονάδων σε υποδομές και στελέχωση υπηρεσιών.
Είναι φανερό πως όλες οι διατάξεις του νομοσχεδίου που συζητούμε σήμερα είναι πράγματι διαμετρικά –το δέχθηκε και ο κύριος Υπουργός- αντίθετες με τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και οι οποίες, όπως σας είπα, αφορούν ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο χωρίς καμμία επιχειρηματικότητα, ιδιωτική ή μη, δωρεάν ενιαίο και καθολικό σύστημα. Αυτό πρέπει, βέβαια, να αφορά και τις τρεις βαθμίδες της περίθαλψης, κύριε Υπουργέ, άρα και την πρωτοβάθμια, την οποία μας φέρνετε σήμερα και επαίρεστε ότι λύνεται το πρόβλημά της, όταν κάνετε έναν αχταρμά από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που θα αναλάβουν την πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Σας ευχαριστώ.