Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Τι είπε στη Βουλή ο Μπ. Χαραλάμπους σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού εκτίμησης βαθμού αναπηρίας

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ:
Κύριε Υπουργέ, πρόσφατα ανακοινώθηκαν οι τροποποιήσεις του Κανονισμού Ελέγχου Βαθμού Αναπηρίας. Οι τροποποιήσεις αυτές προκάλεσαν την αγανάκτηση και το φόβο όλου του αναπηρικού κινήματος, αλλά και των χρονίως πασχόντων. Ουσιαστικά με τις τροποποιήσεις αυτές μειώνονται σχεδόν παντού τα κατώτερα όρια του βαθμού αναπηρίας σε όλες σχεδόν τις παθήσεις. Για παράδειγμα, στις αιμοληπτικές αναιμίες, στη β΄ ομόζυγη μεσογειακή αναιμία από....
67 έως 80 που ήταν το ποσοστό αναπηρίας, το κατεβάζουν στο 50 έως 80. Στη δρεπανοκυτταρική συμβαίνει ακριβώς το αντίστοιχο, στους αιμορροφιλικούς το ίδιο και σε μια σειρά από άλλες περιπτώσεις όπως είναι, παραδείγματος χάρη, οι μεταμοσχευθέντες που σ’ όλη τους τη ζωή είναι υποχρεωμένοι να παίρνουν ανοσοκαταστολή η οποία βέβαια δεν είναι άμοιρη και άλλων παθολογικών επιπλοκών.
Το κυριότερο που συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι, αν κατέβει το ποσοστό αναπηρίας κάτω από 67% που κατεβαίνει μ’ αυτές τις τροποποιήσεις, τα άτομα που πάσχουν από ανίατα νοσήματα –δεν θεραπεύεται η δρεπανοκυτταρική, η μεσογειακή αναιμία ή ο αιμορροφιλικός- ουσιαστικά μετά τα 26 τους είναι υποχρεωμένα, αφού η πολιτεία δεν θα εκδίδει βιβλιάριο υγείας, να αναλαμβάνουν -και μάλιστα μέσα στον πολύ ακριβό, εμπορευματοποιημένο δημόσιο τομέα της υγείας- τα έξοδα της πολύ ακριβής θεραπείας, μεταγγίσεις μια και δυο φορές το μήνα, φάρμακα για αποσιδήρωση, μηχανήματα για να κάνουν την αποσιδήρωση και πολλά άλλα.
Κύριε Υπουργέ, εμείς δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Ξέρουμε ότι και η προηγούμενη κυβέρνηση και η τωρινή η τρικομματική κάτω από τις επιλογές και τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να «κόψουν», να μειώσουν όσο γίνεται τις κοινωνικές παροχές, αν είναι δυνατόν να τις φτάσουν ακόμα και σε μηδενικά όρια.
Εμείς, κύριε Υπουργέ, ζητάμε από σας να ανακληθεί αυτός ο Κανονισμός και βέβαια να προσφέρεται και στους ανάπηρους και στους χρόνια πάσχοντες υψηλής στάθμης και δωρεάν θεραπεία, να δίδονται οι αναπηρικές συντάξεις και τα επιδόματα, να δίδονται βιβλιάρια υγείας χωρίς όρους και προϋποθέσεις και επιδόματα σε τέτοιο βαθμό ούτως ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στην ακρίβεια της ζωής.
Σας ευχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης):
Κύριε συνάδελφε, δεν υπάρχει καμία πρόθεση από την πλευρά μας να στερήσουμε από τους πραγματικά ανάπηρους και ιδιαίτερα από τους βαριά ανάπηρους –αυτούς στους οποίους αναφερθήκατε- τις παροχές που προβλέπονται μέχρι σήμερα με βάση τους κανονισμούς, αλλά και με βάση τα καταστατικά των διαφόρων ταμείων.
Με τις διατάξεις του ν. 3863/2010 προβλέφθηκε η έκδοση του ενιαίου κανονισμού προσδιορισμού ποσοστού αναπηρίας, έτσι ώστε σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία να υπάρχει ίδιο καθεστώς, οι ανάπηροι να έχουν τις ίδιες παροχές με βάση τα ποσοστά αναπηρίας, την πάθηση και όχι ανάλογα με το ταμείο στο οποίο έχουν ασφαλιστεί.
Προχωρήσαμε, λοιπόν, στη σύσταση επιστημονικής επιτροπής η οποία επεξεργάστηκε και τους παλιούς μηχανισμούς. Είδε και αξιοποίησε ό,τι ισχύει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και παρουσίασε ένα, κανονισμό με βάση ποσοστά που αποτελούν την ιατρική αναπηρία, έτσι όπως προσδιορίζεται με ιατρικούς όρους.
Στη χώρα μας και σε άλλες χώρες βέβαια, οι παροχές δε δίνονται με βάση την ιατρική αναπηρία αλλά με βάση την ασφαλιστική αναπηρία, το κατά πόσο κάποιος μπορεί ή δεν μπορεί να ενταχθεί στην αγορά εργασίας. Είδαμε τον κανονισμό αυτό, ο οποίος έπρεπε να δημοσιευθεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία και θεωρήσαμε και εμείς ότι υπήρχαν ζητήματα που έπρεπε να τα δούμε πιο προσεκτικά, γιατί θα μπορούσε να δημιουργηθεί όχι μόνο σύγχυση, αλλά και παρερμηνεία από τις επιτροπές στη συνέχεια και να έχουν προβλήματα τα άτομα με αναπηρία.
Γι’ αυτό πριν δημοσιοποιήσουμε τη συγκεκριμένη υπουργική απόφαση προσωπικά ενημέρωσα την ΕΣΑΜΕΑ, τις ομοσπονδίες των αναπήρων και της μεσογειακής αναιμίας, τους εκπροσώπους των μεταμοσχευμένων ότι θα χρειαστεί μια συζήτηση προκειμένου να κάνουμε τις ανάλογες προσαρμογές, έτσι ώστε όλες αυτές οι κατηγορίες στις οποίες αναφερθήκατε να μην έχουν αλλαγή στο καθεστώς απονομής των παροχών, που έχει πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο για όλες αυτές τις ομάδες και ιδιαίτερα θα έλεγα χρήσιμο, ευεργετικό για ορισμένα από τα άτομα με αναπηρία.
Και μετά τη δημοσιοποίηση, λοιπόν, κάναμε σύσκεψη τόσο με την ΕΣΑΜΕΑ όσο και με τις ομοσπονδίες, προκειμένου να καταλήξουμε σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα τα οποία θα εφαρμοστούν από τις αρχές του χρόνου.
Όμως μέχρι τώρα δεν εφαρμόζεται ως προς αυτό το σημείο ο ΚΕΒΑ. Θα μου πείτε «γιατί δημοσιεύθηκε;». Γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα μέσα στον ΚΕΒΑ. Δεν είναι μόνο αυτά. Είναι πάρα πολλά που έπρεπε να εφαρμοστούν το ταχύτερο δυνατό. Όμως ως προς αυτό το σημείο δεν υπάρχει εκτίμηση αναπηρίας με το καινούριο καθεστώς μέχρι να ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα το νέο σχήμα που πρέπει να έχουμε ειδικά γι’ αυτές τις κατηγορίες.
Θα επανέλθω στη δευτερομιλία μου να δώσω περισσότερες διευκρινίσεις.
Ευχαριστώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κύριε Υπουργέ, το Κουμμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας από το Σεπτέμβριο είχε έλθει με ανάλογη επίκαιρη ερώτηση και εξέφραζε τους φόβους ότι η επιστημονική επιτροπή στην οποία αναφερθήκατε ουσιαστικά δε συστάθηκε με επιστημονικά κριτήρια. Ο μόνος σκοπός για τον οποίο συστάθηκε ήταν να περικόψει τα κοινωνικά επιδόματα μέσω της μείωσης του βαθμού αναπηρίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, επειδή σαν παράδειγμα φέραμε τα αιματολογικά νοσήματα, είναι ότι σ’ αυτήν την Επιτροπή δεν υπάρχει ούτε ένας αιματολόγος. Βέβαια, δεν θεωρήσατε καθήκον σας να καλέσετε ή να πάρετε τουλάχιστον τη γνώμη της Επιτροπής για τη Μεσογειακή Αναιμία που δρα στα πλαίσια του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας.
Αλήθεια μπορεί ο χειρουργός να αποφασίσει για ποια ποσοστά αναπηρίας θα έχει ο πάσχων από μεσογειακή δρεπανοκυτταρική αναιμία, ο αιμορροφιλικός και πάει λέγοντας;
Ο μόνος σκοπός -και για αυτό σας είπα ότι εμείς εκφράσαμε την άποψη- που συστάθηκε αυτή η Επιτροπή και προχωρείτε στην τροποποίηση του Κανονισμού Εκτίμησης του Βαθμού Αναπηρίας είναι να μειώσετε όσο δεν πάει άλλο τις κοινωνικές παροχές.
Εξάλλου, κύριε Υπουργέ, είναι χαρακτηριστικό πια εγώ προσωπικά και το κόμμα μου παίρνουμε εκατοντάδες επιστολές -έχω πολλές εδώ αν θέλετε να τις καταθέσω- με παράπονα από όσους περνούν από Υγειονομικές Επιτροπές που χωρίς ουσιαστικά κανένα επιστημονικό κριτήριο πέφτει μαχαίρι και κόβονται, αλλά και από τα ΚΕΠΑ.
Υπάρχει και ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα: κόβονται τα προνοιακά επιδόματα, κόβονται οι αναπηρικές συντάξεις και λένε σε ανθρώπους που μπορεί να είναι και ογδόντα πέντε χρονών: «θα πάτε στο ΚΕΠΑ και αν σας εγκρίνει θα συνεχίσετε.» Δηλαδή, ουσιαστικά μ’ αυτόν τον τρόπο τους παραπέμπουμε μετά το θάνατο κάποιους από αυτούς να δικαιωθούν.
Εμείς θεωρούμε ότι είναι πραγματικά ανάγκη και το κίνημα των αναπήρων και των χρονίως πασχόντων να ξεσηκωθεί και να αγωνιστεί ούτως ώστε να μη γίνει καμία μείωση στις αναπηρικές συντάξεις, καμία μείωση στα επιδόματα, όπως επίσης και κανένας ανάπηρος ή χρονίως πάσχων να μη στερηθεί βιβλιαρίου υγείας.
Ευχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης):
Πρέπει να πω, κύριε συνάδελφε, ότι με εγκύκλιο που έχει αποσταλεί ήδη στα ΚΕΠΑ προβλέπεται ότι όσοι έχουν εξεταστεί και είναι σε ισχύ από άποψη χρονική η γνωμάτευση δεν εξετάζονται από τα ΚΕΠΑ σ’ αυτήν τη φάση, θα εξεταστούν όταν λήξει. Αν είναι δηλαδή για μια διετία, θα εξεταστούν μετά τη διετία. Άρα, δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο στο οποίο αναφερθήκατε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Σε πόσο καιρό;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Όταν τελειώσει ο χρόνος μέσα στον οποίο πρέπει να επανεξεταστεί. Στόχος μας είναι να εξετάζονται το πολύ σε δύο μήνες. Μάλιστα, να προηγείται του χρόνου λήξης του χρόνου αναπηρίας που έχει δώσει η Υγειονομική Επιτροπή.
Δεύτερο, οι κρίσεις γίνονται πλέον με απόλυτα επιστημονικά κριτήρια. Μάλιστα, πρέπει να σας πω ότι για πρώτη φόρα όσοι υποβάλλουν αίτημα για να εξεταστούν από τις Υγειονομικές Επιτροπές, εξετάζονται από γιατρούς ειδικότητας. Δηλαδή, αν κάποιος έχει ορθοπεδικό πρόβλημα εξετάζεται από τρεις γιατρούς ορθοπεδικούς, όχι από ένα παθολόγο, ένα χειρουργό και έναν οποιασδήποτε άλλης ειδικότητας και κρίνονται με απόλυτα επιστημονικό τρόπο για να σταματήσουν κάποιοι να θεωρούν ότι οι αναπηρικές συντάξεις μπορεί να απονέμονται όπως στο παρελθόν, δηλαδή με παρεμβάσεις των Βουλευτών, των Υπουργών, των δημάρχων, των νομαρχών. Αυτά τελειώνουν.
Πρέπει, επίσης, να επισημάνω ότι για πρώτη φορά δημιουργούμε Ενιαίο Κέντρο Πιστοποίησης της Αναπηρίας που κρίνει με ίδιους κανόνες όλους τους πολίτες ανεξάρτητα αν προέρχονται από τον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα.
Δεύτερο, δημιουργούμε Εθνικό Μητρώο Αναπηρίας γιατί αν δεν υπάρχει αυτό το Μητρώο Αναπήρων δεν θα ξέρει η χώρα ποτέ -όπως δεν ήξερε μέχρι πριν από λίγο πόσους συνταξιούχους είχε- πόσους αναπήρους έχουμε και ποιοι είναι βαριά ανάπηροι, ποιοι θέλουν ξεχωριστή φροντίδα, για ποιους χρειάζονται στοχευμένες πολιτικές ενίσχυσης.
Βέβαια, χρειάζεται ενιαία βάση δεδομένων –και αυτή τη δημιουργούμε- για να γνωρίζουμε τα άτομα αυτά με αναπηρία τι παροχές παίρνουν και από πού. Έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο, κάποιοι να παίρνουν και από τον ένα και από τον άλλο νομό. Όλα αυτά σήμερα μέσα από τη διασταύρωση των στοιχείων εντοπίζονται. Με αυτόν τον τρόπο φαίνεται πόσο διάτρητο ήταν το σύστημα μέχρι σήμερα.
Ταυτόχρονα, μας αδικείτε όταν λέτε ότι προσπαθούμε να μειώσουμε τις παροχές. Το αντίθετο, προσπαθούμε σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκες να τους δώσουμε πολλά περισσότερα απ’ αυτά που σήμερα προβλέπει το σύστημά μας.
Προσπαθούμε να διατηρήσουμε το εισόδημά τους εξαιρώντας τις κατηγορίες αυτές από τις ειδικές εισφορές. Προσπαθούμε και βελτιώνουμε τους όρους συνταξιοδότησης. Ειδικά για ομάδες σαν αυτές που αναφερθήκατε υπάρχει ειδικό καθεστώς συνταξιοδότησης όπου εντάχθηκαν τελευταία δύο ακόμη ομάδες, όπως είναι οι πάσχοντες από ορθοκυστική ίνωση. Δεν ξέρω αν τον λέω σωστά τον όρο ιατρικά, κύριε Θεοδωρίδη, ωστόσο είναι αυτές είναι δυο κατηγορίες επιπλέον που εντάχθηκαν, οι οποίες παίρνουν με προνομιακούς όρους τη σύνταξη.
Υπάρχουν πολλές ομάδες, οι οποίες δεν επανεξετάζονται πλέον. Η ταλαιπωρία αυτή που υπήρχε στο παρελθόν να εξετάζεται κάποιος κάθε χρόνο ή κάθε δυο χρόνια σταματάει για πολλές ομάδες και αυτός ο κατάλογος διευρύνεται. Επειδή η δική μας η προσέγγιση σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα –και νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι σε αυτό- είναι όχι απλά να δίνουμε επιδόματα, αλλά να μπορούμε να εντάξουμε στην αγορά εργασίας αυτά τα άτομα, κινούμαστε σε αυτήν την κατεύθυνση με ενίσχυση των προγραμμάτων απασχόλησης και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, αξιοποιώντας όλους τους πόρους και από το κοινοτικό ταμείο και από τους εθνικούς πόρους, προκειμένου αυτούς τους ανθρώπους να τους εντάξουμε σε κάθε δραστηριότητα οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και να μην τους δίνουμε απλά ένα επίδομα και να τους αφήνουμε στο περιθώριο.
Ευχαριστώ πολύ.