Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Εισήγηση Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε Ζακύνθου Διονύση Μυλωνά για τις ιδιωτικοποιήσεις των Λιμένων

Η οικονομική κρίση της δεκαετίας του ’30 διαδραμάτισε αδιαμφισβήτητα καθοριστικό ρόλο ως προς την ηθική νομιμοποίηση του κράτους στον επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας. Ευρύτεροι ιδεολογικοί και πολιτικοί παράγοντες συμμετείχαν στον καθορισμό της αποστολής των Δημόσιων Επιχειρήσεων, με στόχο τη σταδιακή μετάβαση από την παραδοσιακή αντίληψη του κράτους ισχύος και εξουσίας σε....
 ένα κράτος στην υπηρεσία του πολίτη, με ενεργητικό ρόλο όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο.
Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύουμε ότι όλο το φάσμα των αποκρατικοποιήσεων, αλλά ιδιαίτερα το θέμα των λιμανιών, τα οποία διαδραματίζουν αναπτυξιακό ρόλο και παρέχουν ζωτικής σημασίας υπηρεσίες στο Εμπόριο, τον Τουρισμό, την Ακτοπλοΐα και την Εθνική Ασφάλεια δεν αποτελεί μεταρρυθμιστική πολιτική, αλλά ξεπούλημα κατόπιν επιταγής των Δανειστών.
Συγκεκριμένα τα λιμάνια των Ιονίων Νήσων αποτελούν ένα αναπτυξιακό εργαλείο ζωτικής σημασίας που φέρνουν χρήματα στο κράτος και το αντικείμενο δράσης τους εκτείνεται σε όλο το φάσμα των λιμενικών δραστηριοτήτων που συνδέει τα Ιόνια Νησιά, την Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα και την Ιταλία συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάπτυξη της περιοχής. Συνεπώς, είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης. Το σύμπλεγμα των νησιών μαζί με τα λιμάνια που είναι συνέχεια της επικράτειας, δε μπορούν να βασίζονται στον ιδιώτη που έχει μόνο προσανατολισμό το μεγαλύτερο κέρδος και το έχουμε δει από την ημέρα που απελευθερώθηκε η ναυσιπλοΐα.
Τα λιμάνια είναι εθνικής σημασίας και τα θέλουμε υπό κρατικό έλεγχο. Αποτελούν μια σοβαρή πύλη ανάπτυξης πλούτου συνδυάζοντας ένα μικτό χαρακτήρα, τουριστικό και εμπορευματικό μαζί.
Είμαστε αντίθετοι στην πώληση της λιμενικής υποδομής, που έχει κατασκευαστεί με δημόσιους πόρους, σε διεθνείς οικονομικές ομάδες και κερδοσκόπους.
Είμαστε αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση των παραγωγικών τομέων και την πώληση της δημόσιας περιουσίας, το οποίο σε συνθήκες κρίσης και με πρόσχημα την κρίση δημόσιου χρέους, αποτελεί καθαρό ξεπούλημα. Η κρίση αποτελεί πρόσχημα για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ξεκίνησε ως κρίση δημόσιου χρέους, αλλά ως χρηματοπιστωτική, και μετατράπηκε με συνειδητό τρόπο σε δημοσιονομική, ακριβώς για να προχωρήσει ο βασικός στόχος της, που είναι η αντιδραστική αναδιάρθρωση της κοινωνίας και η ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας.
Η θέση μας για το αναγκαίο δημόσιο έλεγχο του λιμανιού δε σημαίνει αποδοχή των κακώς κειμένων στην επιχείρηση.
Προσανατολιζόμαστε αφενός στη διατήρηση του δημόσιου ελέγχου και αφετέρου στην ταυτόχρονη προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων και την ουσιαστική αξιοποίηση του λιμανιού ως εργαλείου ανάπτυξης και ανάκαμψης. Η προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων μπορεί να επιτευχθεί και με άλλους τρόπους εκτός από την ιδιωτικοποίηση, αφού οι περισσότερες χώρες εξασφαλίζουν σημαντικά επίπεδα άμεσων ξένων επενδύσεων στα λιμάνια, χωρίς ιδιωτικοποίηση της ιδιοκτησίας αλλά μέσω των παραχωρήσεων εμπορικών δραστηριοτήτων σε ιδιώτες.
Επιθυμούμε φυσικά τη δημιουργία ενός σύγχρονου και λειτουργικού λιμανιού για τη Ζάκυνθο, το οποίο θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης με μαρίνα, εξέδρα για κρουαζιερόπλοια κλπ., του οποίου ο πλούτος που θα δημιουργηθεί και οι υπεραξίες που θα προκύψουν, με την ανάπτυξη μόνιμων και γρήγορων ακτοπλοϊκών συνδέσεων με τη νησιωτική και την υπόλοιπη Ελλάδα καθώς και με την ανάπτυξη της Κρουαζιέρας, θα διαχυθούν στο κοινωνικό σύνολο με προφανή ευεργετικά αποτελέσματα στην αύξηση της απασχόλησης.
Η πρόταση μας, με στόχο τη μετατροπή του λιμανιού σε σημαντικό αναπτυξιακό παράγοντα της πόλης, προσβλέπει σε ένα ενιαίο και ολοκληρωμένο πακέτο που συνιστά πραγματική μεταρρύθμιση με τις εξής όμως κρίσιμες παραμέτρους:
 Να διασφαλιστούν τα θέματα διαφάνειας στην παραχώρηση εμπορικών δραστηριοτήτων στους ιδιώτες, έτσι ώστε να προκύψει δημόσιο όφελος
 Η συμμετοχή των ιδιωτών να πραγματοποιηθεί υπό τον αυστηρό έλεγχο του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ Βαθμού, ώστε να υπάρξουν οφέλη από ένα μοντέλο μικτής οικονομίας.
Σε αυτή την προσπάθεια για τη διατήρηση του δημόσιου ελέγχου με ταυτόχρονη προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων και την ουσιαστική αξιοποίηση του λιμανιού ως εργαλείου ανάπτυξης πρέπει να συμπαραταχθούν οι πολίτες και οι φορείς της πόλης. Λαμβάνοντας υπ΄ όψιν όλα τα ανωτέρω, καλούμε το Περιφερειακό Συμβούλιο να εξετάσει το θέμα και να λάβει θετική απόφαση για την εν θέματι εισήγηση.